op avontuur

Zondag 23 augustus was een vreemde maar geweldige dag.

Een aantal dagen voor die zondag waren er drie gasten gekomen, mannen die aan het hiken waren, en mountains beklommen.
Aan de praat geraakt, we hebben een hele leuke tijd gehad. gezellige mensen en de laatste dag dat ze op de lodge bleven wilde ze nog een ritje te paard maken. Dit keer mocht ik op Cowboy rijden. Hij had een ongeluk gehad in het verleden en het was de eerste keer in een jaar dat hij weer iemand op zijn rug had. Wat een geweldig ijverig paardje. Hij had er veel zin in en ik heb heerlijk gereden.
We gingen opnieuw naar de waterval, zodat we op tijd terug zouden zijn. Zij wilden namelijk vertrekken in de namiddag. Eerder vertelden ze naar Vancouver te gaan en een van hen naar vancouver island.
Ik zou woensdag vertrekken van de lodge om langzaam richting Vancouver Island te gaan. Tijdens de afwas bedacht ik me ineens dat het wel erg leuk zou zijn als ik met hun mee kon gaan. Zij zouden nog ergens gaan kamperen, met de auto trekken en mooie plekjes zoeken.
dus heb ik de stoute schoenen aangetrokken en gevraagd of ik mee zou mogen rijden. Ik kende de mannen inmiddels een aantal dagen en had ook gezien en gemerkt dat ze te vertrouwen waren.
Er werd volmondig ja gezegd. Zo gezegd, zo gedaan.
Dat betekende dat ik smorgens om 11 uur een plannetje smeedde, een rit van 4 uur op een paard zou maken, mijn spullen in zou pakken en diezelfde dag zou vertrekken. Het was een hele omschakeling. Maar een mooier aanbod kon ik me niet wensen.
een beetje eng was het wel, en spannend. Ik heb een ontzettend leuke laatste dag met Zoe gehad, de tijd is omgevlogen op de lodge. Wil Alex en Zoe dan ook enorm bedanken voor de gastvrijheid, en natuurlijk ook de dochters van Alex en de andere mensen die daar wonen.
het was geweldig en ik kom absoluut terug.
Na het inpakken was het dan zo ver. Bewust van de risicos die ik nam stapte ik bij de mannen in hun 'truck'. vanaf dat moment 'alleen' en mijn echte reis zou gaan beginnen.

Na 4 uurtjes rijden, boodschappen gedaan, prachtige zonsondergang gekeken, werd het donker en zochten we naar een ' camping'.
en die vonden we snel. dat wil zeggen, naast een meer stond een picknicktafel en er was een toilet (gat in de grond met wc bril)
Moe van alle avonturen en de drukke dag vroeg ik aan de mannen wat ik kon doen. het antwoord was helder en duidelijk. ik moest vuur maken. dit zou mijn eerste vuurtje ooit worden, dus vroeg ik hoe ik dat het beste kon doen. Droog en klein hout zoeken, een soort tipi bouwen en dan aansteken. En wat was ik trots dat ik een eerste vuurtje had gemaakt en dat die het geweldig goed deed. Een harde jubel ontglipte mij (met een mooie echo). er was vuur, de mannen hadden hun ' tarks' opgezet en ik had mijn slaapplaats (in de truck) klaargemaakt. ik had een fleecedeken van Alex en Zoe gekregen, dus koud zou ik het niet hebben. Toch?

Terug naar het vuurtje. De mannen waren zo aardig om voor mij ook iets te koken. Het was heerlijk om een prutje van pasta, saus en vega worst (jaja een heuze vegetarier was erbij) te eten. Wat een smaken en wat heerlijk midden in de natuur met je eigen vuurtje.
het was een lange dag geweest, dus in de truck om te slapen. Met een spijkerbroek, shirtje, sokken, vest en jas aan onder een fleecedeken bleek het toch niet zo warm te zijn. Ach ik zou het wel overleven.
ik lag lekker maar ineens werd er geklopt. een van de mannen wou iets pakken. Ze hadden namelijk een kitten gevonden. na navragen bleek een kitten toch echt een kitten te zijn en hij was gedumpt in het bos. heel bang maar om hulp vragend was hij naar Dylan toegekomen om gered te worden. Met zijn drietjes hebben ze hem gevangen, eten gegeven en bij mij in de truck gezet. Aanvankelijk helemaal niet zo vervelend. alleen dat kleine wurmpje was zo blij om aandacht te krijgen en eten en drinken, dat hij de hele nacht heeft gespint, niet zomaar spinnen, maar heel luid. Daar lag ik dan in een truck, bibberend onder een fleecedeken, luisterend naar een hard spinnende kat met een kopje op mijn wang. Slapen werd lastig, maar uitrusten kon gelukkig wel.